ชื่อเหมือนกัน เรื่องเล่า จากในหลวง ร.๙ ที่แทบไม่เคยมีใครได้ฟัง

เรื่องเล่า จากในหลวง

เรื่องการใช้ราชาศัพท์กับในหลวง ดูจะเป็นเรื่องใหญ่ที่ใครต่อใครเกร็งกันทั้งแผ่นดิน เพราะเรียนมา ตั้งแต่เล็กแต่ไม่เคยได้ใช้เมื่อออกงานใหญ่จึงตื่นเต้นประหม่า ซึ่งเป็นธรรมดาของคนทั่วไป และไม่เว้นแม้กระทั่งข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ ที่ได้เข้าเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทถวายรายงาน หรือกราบบังคมทูลทราบฝ่าละอองธุลีพระบาทในพระราชานุกิจต่าง ๆ นานัปการ

ท่านผู้หญิงบุตรี วีระไวทยะ รองราชเลขาธิการ เคยเล่าให้ฟังว่า ด้วยพระบุญญาธิการและพระบารมีในพระองค์นั้นมีมากล้นจนบางคนถึงกับไม่อาจ ระงับอาการกิริยาประหม่ายามกราบบังคมทูล จึงมีผิดพลาดเสมอ แม้จะซักซ้อมมาอย่างดีก็ตาม

ครั้งหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน มีข้าราชการระดับสูงผู้หนึ่งกราบบังคมทูลรายงานว่า

“ขอเดชะ ฝ่าละอองธุลีพระบาท ปกเกล้าปกกระหม่อม ข้าพระพุทธเจ้า พลตรีภูมิพลอดุลยเดช ขอพระราชทานพระบรมราชานุญาตกราบบังคมทูลรายงาน ฯลฯ”

เมื่อกราบบังคมทูลไปเช่นนั้น ในหลวงทรงแย้มพระสรวลอย่างมีพระอารมณ์ดีและไม่ถือสาว่า“เออ ดี เราชื่อเดียวกัน” สร้างความขำขันกันทั้งศาลาดุสิดาลัย

ในเรื่องเล่าอันน่ารักทั้ง 9 เรื่องนี้ บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่า พระองค์ทรงมีพระมหากรุณาธิคุณต่อปวงชน เป็นล้นพ้น แม้น ณ เวลา พระองค์ทรงมีพระอาการประชวร แต่พระองค์ก็ยังทรงเป็นห่วงพสกนิกรชาวไทยอยู่ไม่ห่าง ปวงข้าชาวไทยขอพระองค์ทรงพระเจริญ..